Hanayome-san

Konnichiwa! Wiecie, żeby nie było, święta nie jestem. Początkująca też nie. Blogów miałam trochę więcej niż pluszaków w dzieciństwie i tylko trochę mniej niż mam obecnie włosów na głowie. A już na pewno więcej niż ilość wiosen, która zdążyła mi ostatnio stuknąć.

Tak czy siak ten blog wydaje mi się niezbędny, jeśli mam ochotę zacząć robić coś sensownego w te wakacje. Nie mam jak na razie zielonego pojęcia, co powinno się na nim pojawiać, możemy być jedynie pewni, że posty związane będą z Japonią, kulturą Kraju Wschodzącego Słońca oraz z szeroko pojętymi mediami z tym związanymi. Nie wiem co mi z tego wyjdzie. Zapał miewam zwykle słomiany, a jednak pasjonuję się Japonią od ładnych kilku lat (co wcale nie przeszkadza mi wciąż nie mieć chęci do nauczenia się choćby hiragany). 

Nie powiem, żebym jakoś szczególnie siedziała w świecie anime, mangi, szeroko pojętego otaku czy nawet j-rocka z visual-kei. J-pop to także nie moja działka. Jestem więc miłośniczką niesztampową. Moja półka ugina się od wszelakich przewodników po Japonii, książek o zwyczajach w tym kraju panujących, a także od powieści fabularnych, których autorzy za miejsce akcji obrali właśnie Kraj Wschodzącego Jena. 

Mogłabym się z Wami podzielić ulubionymi zespołami, książkami, czy nawet miejscami (krakowskimi, bo to właśnie Kraków jest mi miejsce najbliższym), ale po co? Przecież ten blog istnieje i na wszystko przyjdzie pora. Wystarczy więc powiedzieć, że jestem właścicielką fanpage'a na facebooku, traktującego o Japonii właśnie: facebook.com/japonia.to.styl.zycia

Post niebetowany. Nie czytałam tego co napisałam, także jeśli są jakiekolwiek błędy i nieścisłości wynikające z ciągu myślowego, to zwyczajnie dajcie znać w komentarzu.

W niedługiej przyszłości planuję założenie drugiego bloga, opowiadania, o NejiTen. Ach, świr ze mnie. Nie wiem tylko czy na platformie bloggera czy jednak zdecyduję się na standardowy onet, podobno przestał wariować.